31
Μαΐ

Νευρίνωμα MORTON’S (Morton’s neuroma)

Το νεύρωμα ή νευρίνωμα  Morton’s αποτελεί μια επώδυνο  κατάσταση που προκαλεί άλγος στην περιοχή του πέλματος στον  πρόσθιο άκρο πόδα και κυρίως επηρεάζεται η περιοχή μεταξύ των κεφαλών του τρίτου και τετάρτου μεταταρσίου, αλλά και μεταξύ δευτέρου και  τρίτου. Σπάνια είναι εφικτό να συνυπάρχει και στις δύο ανωτέρω περιοχές ταυτόχρονα, αλλά και αμφοτερόπλευρα.

Ο ασθενής αισθάνεται,  όταν βρίσκεται σε όρθια θέση, σαν να πατάει  ένα χαλίκι που βρίσκεται σφηνωμένο μεταξύ των κεφαλών των μεταταρσίων  και επίσης ότι υπάρχει κάτι σαν  αναδίπλωση  σε ένα μέρος της κάλτσας του, που δημιουργεί δυσχέρεια κατά την βάδιση. Στην πραγματικότητα δημιουργείται μια πάχυνση ιστού γύρω από το δακτυλικό νεύρο, πριν αυτό πάρει την πορεία του προς  στα ακροδάκτυλα.

Ο ασθενής θα νοιώσει αιχμηρό άλγος με πιθανό καύσο στην περιοχή του προσθίου άκρου ποδός, όπως επίσης αιμωδία (μούδιασμα). Γυναίκες και συνήθως μέσης ηλικίας, που φορούν ιδιαίτερα ψηλά παπούτσια θα παρουσιάσουν συχνότερα το πρόβλημα, το οποίο και μπορεί να βελτιωθεί με την χρήση υποδημάτων χωρίς τακούνια και με  σχετική ευρυχωρία στην πρόσθια περιοχή αυτών.  Ασθενείς που τρέχουν πολλά χιλιόμετρα και σε σκληρό έδαφος, ορειβάτες, σκιέρ, χορευτές και χορεύτριες είναι δυνατόν να αναπτύξουν το πρόβλημα και την συμπτωματολογία.  Ασθενείς επίσης με τυχόν παραμορφώσεις στα άκρα τους (π.χ. βλαισότητα μεγάλου δακτύλου, σφυραίος δάκτυλος)  είναι επίσης υποψήφιοι να εμφανίσουν πόνο και να αποταθούν  στον ειδικό. Συχνό εύρημα είναι η ύπαρξη ο  δεύτερος δάκτυλος  να είναι μακρύτερος από τον μεγάλο  δάκτυλο.

Στην κλινική  εξέταση του ασθενούς και στην εγκάρσια συμπίεση από τον ορθοπαιδικό του προσθίου άκρου ποδός, εκλύεται σημαντικού βαθμού άλγος.

Η εκτίμηση του εκάστοτε ασθενούς μετά το ιστορικό και την κλινική του εκτίμηση, θα συμπληρωθεί με απλές ακτινογραφίες του άκρου ποδός και με μαγνητική τομογραφία στην οποία συνήθως γίνεται και χρήση σκιαγραφικού, με σκοπό την λεπτομερέστερη διάγνωση της βλάβης. Το υπερηχογράφημα επίσης έχει θέση στην διάγνωση, αλλά θέλει ειδική κεφαλή  και εξειδίκευση του ακτινοδιαγνώστη. Στην διάγνωση επίσης βοηθά η διενέργεια έγχυσης στην επώδυνο περιοχή  τοπικού αναισθητικού ή/και κορτικοειδούς. Αρχικά η αντιμετώπιση του ασθενούς είναι συντηρητική, με ειδική διαμόρφωση στα υποδήματα, αποφόρτιση του προσθίου άκρου ποδός, κρυοθεραπεία κλπ

 

Στην περίπτωση παραμονής των συμπτωμάτων η χειρουργική θεραπεία αποσυμπίεσης  του νεύρου, διατομή του εγκαρσίου συνδέσμου  και η αφαίρεση της πάχυνσης  του νεύρου, έχει κατάληξη στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, αν και μπορεί να προκύψει παραμένουσα αιμωδία στα δάκτυλα που έχουν επηρεασθεί.

Προσωπικά την προσπέλαση της περιοχής την κάνουμε με τον ασθενή μας σε ύπτια θέση. Ο ασθενής λαμβάνει αναισθησία (ραχιαία η γενική), γίνεται η χρήση ισχαίμου περίδεσης και με την βοήθεια μεγέθυνσης του μικροσκοπίου, κάνουμε μια μικρή τομή (2-3 εκατ.) στην ραχιαία επιφάνεια του προσθίου άκρου ποδός, μεταξύ των κεφαλών των μεταταρσίων που έχουν επηρεασθεί. Γίνεται διάνοιξη του δέρματος και του υποδορίου, διατέμνουμε τον εγκάρσιο σύνδεσμο και αφαιρούμε τους σκληρωτικούς ιστούς πέριξ του νεύρου.

Μετά το τέλος της επέμβασης ο ασθενής είναι δυνατόν να εξέλθει την ιδία ημέρα του χειρουργείου και να βαδίσει με ένα ειδικό υπόδημα αποφορτίζοντας τον πρόσθιο άκρο πόδα και για διάστημα 2-4 εβδομάδων. Βοήθεια στον ασθενή μας προσφέρει μια βακτηρία αγκώνα για τις πρώτες 8-10 ημέρες. Θα πρέπει να γίνει λήψη αντιπηκτικής αγωγής για 2-3 εβδομάδες και η πλήρης επάνοδος σε δραστηριότητα θεωρείται διάστημα 5-6 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Το τμήμα του νεύρου το οποίο και αφαιρούμε το αποστέλλουμε για ιστολογική εξέταση, οπότε και γίνεται και η  πιστοποίηση της οριστικής διάγνωσης.