ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Ο Ανδρέας Καραγιάννης έπαιξε στους έφηβους του Απόλλωνα την περίοδο 1976-77. Ποδοσφαιρική καριέρα δεν ακολούθησε τελικά καθώς τον κέρδισε η επιστήμη. Η επαγγελματική του ενασχόληση με τον αθλητισμό ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια στον Εθνικό. Η πορεία είχε αρκετούς σταθμούς. Μετά τον Εθνικό η ομάδα μπάσκετ του Σπόρτινγκ, η Καλλιθέα της Α’ Εθνικής, η Ξάνθη το 2006 και από το 2009, ο Απόλλωνας.

Στη Ριζούπολη όπου όπως λέει έχει να κάνει με μικρά παιδιά. «Έτσι είναι οι αθλητές. Ειδικά στον Απόλλωνα τα θεωρώ μικρά παιδιά. Έχει άλλη ψυχολογία ο αθλητής από τους υπόλοιπους ασθενείς. Αυτό το οποίο θέλει είναι να γίνει το ταχύτερο δυνατό καλά για να προλάβει να παίξει. Για τον αθλητή, καλός γιατρός είναι αυτός που τον φέρνει πιο γρήγορα μέσα στο γήπεδο. Αυτό όμως είναι λάθος. Να επιστρέψει ασφαλής είναι το ζητούμενο».

Η ασφαλής επιστροφή του τραυματία είναι λοιπόν το ζητούμενο για τον κύριο Καραγιάννη, ο οποίος τονίζει τις ιδιαιτερότητες που έχουν οι περιπτώσεις σοβαρών τραυματισμών και γιατί οι αθλητές χρειάζονται ιδιαίτερο χειρισμό από την πλευρά του: «Ένας αθλητής με μεγάλο τραυματισμό που θα απέχει πολύ έχει χάσει και την αυτοπεποίθησή του. Αρχικά πρέπει να προσέξουμε να μην σκέφτεται ας πούμε το πόδι του. Σιγά σιγά, να βρει και την ψυχολογία του. Παράλληλα, ο ποδοσφαιριστής μπορεί να έχει να αντιμετωπίσει έναν πρόεδρο που μπορεί να μην τον έχει για έξι μήνες και ίσως δεν τον πληρώνει. Ίσως όταν επανέλθει βρει νέο τεχνικό. Όλα αυτά δημιουργούν ιδιαιτερότητες στην αντιμετώπιση ενός αθλητή συγκριτικά με έναν άλλο ασθενή που δεν έχει σχέση με τον χώρο του αθλητισμού».

Για τον κ. Καραγιάννη είναι σημαντικό ότι στον Απόλλωνα βρήκε ανθρώπους που έχουν την ίδια με αυτόν φιλοσοφία. «Από πρώτη στιγμή που πήγα στον Απόλλωνα, στη Δ’ Εθνική κατηγορία, ήταν σαφές αυτό. Για μένα αυτό που προέχει είναι η ασφάλεια των αθλητών. Γι’ αυτό ακόμα και σήμερα μου έρχονται παιδιά που είχαμε στον Απόλλωνα τα προηγούμενα χρόνια».

Φέτος, κλήθηκε να αντιμετωπίσει αρκετά δύσκολα περιστατικά στον Απόλλωνα. Βέβαια κανένα δεν τον άγχωσε. «Στη δουλειά μου, ειδικά στο χειρουργείο, δεν έχω ποτέ άγχος», λέει και αναφέρεται στα περιστατικά: «Ο Κορώνης ήταν πολύ μεγάλο περιστατικό. Ο Λεοντίου πολύ μεγαλύτερο. Ο Καραδέμητρος ήταν σοκ. Πήγαμε στη φιέστα και έπαθε ρήξη χιαστού. Κάποια στιγμή με τον Κορώνη υπήρχε θέμα γιατί δεν τον χειρουργώ γρήγορα. Όχι από την ομάδα που και για τη διοίκηση ήταν ξεκάθαρο ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να επιστρέψει ασφαλής και καλύτερος απ’ ότι ήταν. Ο Λεοντίου ήταν κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι μπορεί να παίξει πολύ καλά. Εχει δυνατότητες ο Σωτήρης».

Στον Απόλλωνα, ο κ. Καραγιάννης είχε την… τύχη να είναι απόλυτο αφεντικό στον τομέα του: «Στον Απόλλωνα ο κ. Βελλής μου έδωσε τη δυνατότητα -εν λευκώ- να κάνω ότι μπορώ για την ασφάλεια των αθλητών. Αυτό δεν το έχεις πουθενά. Γι’ αυτό τους έλεγα, όταν η ομάδα ήταν στη Δ’ Εθνική ότι ως οργάνωση είστε Superleague. Ειδικά στο ιατρικό επιτελείο. Μας δίνεται τη δυνατότητα να είμαστε οι παίκτες πίσω από τους παίκτες. Προφανώς αν κι εμείς δεν ήμασταν καλοί παίκτες δεν θα μας έβγαινε τόσο καλά αυτό που έχει βγει μέχρι τώρα. Έχουμε περάσει εργομετρικά. Έχουμε αξιολόγηση από εργοφυσιολόγο. Είδαμε που υστερεί κάθε αθλητής και ιατρικά δουλέψαμε για να διορθωθεί. Οι παίκτες πήγαν έτοιμοι στον γυμναστή και στον προπονητή. Συνυπολογίστε ότι έχουμε και καλή… οικογένεια στον Απόλλωνα. Και όταν η οικογένεια είναι καλή, ο αθλητής έχει το προς το ζην αλλά και το… ευ ζην, νιώθει ιατρικά ασφαλής, όλα αυτά κάποια στιγμή θα βγουν στο γήπεδο. Αυτό έχει ο Απόλλωνας και έχει αυτή την πορεία».

Άγχος στο χειρουργείο δεν έχει αλλά έχει στη διάρκεια των αγώνων του Απόλλωνα. «Έχω άγχος στο ματς. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο σαν παιχνίδι. Θέλω να νικήσω, να χάσω, να κλάψω, να γελάσω. Δεν ζω για το αποτέλεσμα αλλά κι αυτό που βλέπεις στον Απόλλωνα είναι απόλαυση. Βλέπω χαρούμενες φάτσες κι έτσι θέλω να συνεχίσουν. Επιπλέον είναι σημαντικό ότι στη Ριζούπολη μπορώ άνετα να πάω με τα παιδιά μου. Με όλα αυτά που γίνονται δεν είναι εφικτό αυτό σε πολλά γήπεδα. Ορισμένες φορές δεν είναι εφικτό για εμάς, όχι για παιδιά. Είναι κάτι που με ενοχλεί πολύ. Πως μπορείς να γεμίσεις τα γήπεδα αν δεν μπορείς να πάρει τα παιδιά σου σε αυτά, να αγαπήσουν το άθλημα;».

Η ποιότητα των φιλάθλων του Απόλλωνα είναι κάτι που αρέσει στον κ. Καραγιάννη: «Ο Απόλλωνας είχε πάντα ιδιαιτερότητες στους φιλάθλους. Σίγουρα κακοί φίλαθλοι υπάρχουν παντού. Απλά σε εμάς είναι πολύ λίγοι. Βλέπω πολλά νέα παιδιά πλέον να έχουμε οργανωμένη παρουσία κι αυτό με ευχαριστεί. Παιδιά με αγάπη για το ποδόσφαιρο. Βλέπω ακόμα και όταν δεν παίζουμε καλά να συνεχίζουν να χειροκροτούν. Κι όπου πάνε εκτός έδρας ποτέ δεν δημιούργησαν πρόβλημα».

Ως γιατρός του Απόλλωνα, γύρισε σε πολλά γήπεδα της χώρας. Όμως πάντα είχε ένα όνειρο. «Από την πρώτη στιγμή, το όνειρο ήταν η Superleague. Περνούσαμε από διάφορα γήπεδα στη Δ’ Εθνική αλλά πάντα μέσα μου έλεγα ότι ο Απόλλωνας ανήκει εκεί. Στη Superleague».

Ως σωστός επικεφαλής μιας ολόκληρης ομάδας που στηρίζει ιατρικά τους παίκτες του Απόλλωνα, λίγο πριν κλείσει η συζήτησή μας θέλει να αναφερθεί σε όλους τους συνεργάτες του. «Είπαμε, είμαστε ομάδα… πίσω από την ομάδα. Είναι ο φυσικοθεραπευτής Κώστας Ψαρογιώργος και ο Σταύρος Τοήλος, υπεύθυνοι στο φυσικοθεραπευτήριο του ΙΑΣΩ, ο εργοφυσιολόγος Γιώργος Βαβέτσης, ο φυσικοθεραπευτής, Μάριος Κοντομήτρος που ακολουθεί την ομάδα, ο βοηθός μου, Βαγγέλης Τυρπένου. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε όλα αυτά που έχουμε κάνει. Αυτοί είναι οι παίκτες πίσω από τους παίκτες».